Γκεσέμι...

Το γκεσέμι ή γκισέμι είναι το ζώο το οποίο συνήθως τραβά μπροστά σε ένα κοπάδι. Σχεδόν πάντα είναι αρσενικό και όσο πιο δυνατό είναι τόσο πιο μεγάλο κυπρί ή κουδούνι του κρεμά ο τσοπάνης του κοπαδιού. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως σε κοπάδια γιδιών. Πολλές φορές γκεσέμι σε ένα κοπάδι γίνεται το ζώο που πλησιάζει και πιο εύκολα τον τσοπάνη, επίσης και αυτός με τη σειρά του το κανακεύει, το ταΐζει ξεχωριστά κτλ. Έτσι το χαϊδεμένο ζώο του κοπαδιού (μανάρι είναι ο όρος που το περιγράφει) προβιβάζεται σε γκεσέμι….
 Έχοντας  προσωπική εμπειρία λόγω τόπου καταγωγής και ενασχόλησης (βοήθεια κυρίως σε συγγενείς που ασχολούνται με κτηνοτροφία) γνωρίζω το εξής: όσο πιο ατίθασο είναι το γκεσέμι σε τόσο πιο απρόβλεπτη πορεία οδηγεί το κοπάδι, πράγμα που δεν το επιθυμεί ο τσοπάνης. Για το πρόβλημα αυτό βρίσκεται μια απλή αλλά κομματάκι βάρβαρη λύση, το γκεσέμι ευνουχίζεται. Έπειτα το γκεσέμι στερουμένων των πιο ορμητικών του ενστίκτων, οδηγεί το υπόλοιπο κοπάδι στον δρόμο που ορίζει τσοπάνης. Το γκεσέμι συνεχίζει να έχει την προνομιακή μεταχείριση από τον τσοπάνη έναντι των υπολοίπων ζώων, αλλά έχει αντικαταστήσει με κυπρί που κρέμεται στο λαιμό του, αυτά που πριν κρεμόταν ανάμεσα στα πόδια του, και την ζωώδη περηφάνια του με θλιβερό κουδούνισμα… 

Δυο κουβέντες για τις εκλογές

Προσπαθώ να καταλάβω κάποια πράγματα όσο αφορά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, αλλά μου φαίνεται τα όσα συντελούνται αυτές τις μέρες στην χώρα μας, πιστεύω δεν επιτρέπουν και πολλές προβλέψεις... Και δεν νομίζω πως κάποιος μπορεί να πει με σιγουριά που θα οδηγήσει αυτό το ταξίδι που μόλις ξεκίνησε, τέλος πάντων θα ήθελα να αναφερθώ σε δυο πράγματα, ένα που με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον και το φαινόμενο του συγχνοτισμού της Δημοκρατίας (έστω αυτής της αστικής που έχουμε...) στα έδρανα της βουλής με νεοναζί.

Για έναν τόπο που σε κάθε περιοχή του υπάρχει και από ένα μαρτυρικό χωριό και  πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προσωπικά θεωρώ ντροπή το να στηρίζονται οι μισάνθρωποι της Χρύσης Αυγής... Και δεν θεωρώ ότι υπάρχουν κάπου μισό εκατομμύριο νεοναζί στην Ελλάδα, απλά με θλίβει το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της διαμαρτυρίας του λαού στράφηκε σε αυτή την κατεύθυνση. Σε μια χώρα που το μόνο που εξάγει σταθερά τα τελευταία εκατό χρόνια είναι άνθρωποι, να θεωρούμε πως πηγή όλων των προβλημάτων μας είναι οι μετανάστες... Ίσως αυτό να δείχνει και το ποιόν των ανθρώπων που δεν έχουμε εγκαταλείψει ακόμα το καράβι. Πραγματικά είναι θλιβερό ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας να εκφράζει την όποια διαμαρτυρία και οργή του με αυτήν την επιλογή, αλλά ο θυμός δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος... Ελπίζω ότι αν σταματήσουν να  προβάλουν επιλεκτικά τα Μ.Μ.Ε. αυτούς και τη δράση τους, ο κόσμος θα ανατριχιάσει μ΄αυτό που θα αντικρίσει και θα τους στείλει στα παλιότερα εκλογικά τους ποσοστά.

Όσον αφορά τη θετική αίσθηση που μου άφησε η κάλπη, είναι ότι ξυπνάμε σιγά σιγά από το λήθαργο μας, τουλάχιστον τα δυο μεγάλα  κόμματα  εξουσίας  καταποντίστηκαν, ο κόσμος δεν τσίμπησε με την  καταστροφολογία (η οποία περιέργως  ήταν ηπιότερη προεκλογικά από ότι μας συνήθισαν τα τελευταία τρία χρόνια), και πιστεύω ότι  ένα κομμάτι του λαού ξεπέρασε πλέον τον φόβο και αυτό είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο κατά την γνώμη μου... Προσοχή, δεν λέω ότι βρήκε κάποια ελπίδα, και ίσως είναι καλύτερο και να μην βρει (ή του βρουν...), πάντως βρήκε αξιοπρέπεια και τολμώ να πω περηφάνια. Πολλοί συνάνθρωποι μας οι οποίοι δεν ξέρουν τι μπορεί να φέρει το αύριο και οι περισσότεροι από αυτούς φοβούνται για αυτό, επέλεξαν να εκφράσουν την γνώμη τους για το τώρα και να θέσουν ένα πρώτο "ως εδώ" στο κατεστημένο. Πιστεύω ότι κάποιος έπρεπε να αντισταθεί στον παραλογισμό των Ευρωπαίων σκληροπυρηνικών της λιτότητας και αλήθεια χαίρομαι και ίσως να είμαι και λιγάκι περήφανος που έγινε εδώ στον τόπο μας.

Βλέποντας ότι σταδιακά κάτι αλλάζει, δεν ξέρω αν θα είναι δύσκολο ή όχι το μέλλον που έρχεται, πάντως θα είναι ενδιαφέρον...